البته من همینجا بگویم؛ سعى بر این است که مسألهى قومیتها در ایران عمده شود. عدّهاى با تحریک احساسات قومى و نفى عامل حقیقى وحدت یعنى اسلام و دین دنبال این قضیه هستند. کسانى که خیال مىکنند عامل وحدت کشور ما زبان فارسى است، دلبستگىشان به زبان فارسى یقیناً به قدر بنده نیست؛ یکصدم تلاشى هم که بنده براى زبان فارسى کردهام، آنها نکردهاند و نخواهند کرد! عامل وحدت ملت ایران زبان فارسى نیست؛ دین اسلام است؛ همان دینى که در انقلاب و نظام اسلامى تجسّم پیدا کرد؛ نتیجه این مىشود که تُرکزبان هم با زبان ترکىِ خودش مىگوید: «آذربایجان ایاختى، انقلابا دایاختى»؛ کُردى هم با زبان کردىِ خودش همین را مىگوید؛ بلوچ هم با زبان بلوچىِ خودش همین را مىگوید؛ عرب هم با زبان عربىِ خودش همین را مىگوید. عدّهاى سعى مىکنند اهمیت عامل پیوند مستحکم دلهاى ملت ایران یعنى ایمان اسلامى را کم کنند؛ نه، کشور و ملت یکپارچه است؛ البته یکپارچگىاش به خاطر تاریخ و جغرافیا و سنتها و فرهنگ است؛ اما عمدتاً به خاطر دین و مسألهى رهبرى است که اجزاى این ملت را به هم وصل کرده و همه احساس یکپارچگى مىکنند.
بیانات، سال1379، ص: 70
... به فرموده حاجی قاسمیان کان خُلُقه القرآن
سلام...
چقدر خوب که هنوز انسانهای شریفی چون شما هستند تا یاد و خاطره شهدا را گرامی بدارند...
یک ختم قرآن در وبلاگم برای سلامتی و تعجیل در فرج اماممون راه انداختم ...اگر مایل بودید شرکت کنید...
یا حق...