بسم الله الرحمن الرحیم
برای تو ...همسر شهید تازه به خون خفته ...مصطفی احمدی روشن
زنده ایم به آرمان ها ...هرچه قدر دور باشند ...یا هرچه قدر بد باشیم ...هرچه قدر ما بی توفیق باشیم ...هرچه قدر خدا بنده های بهتر داشته باشد ...تمام دلخوشی همین چیزهاست حتی اگر به خاطر گناه ها خدا سرنوشت دیگری را برایمان رقم بزند ....
حسادت فقط یک جا معنی میدهد ..آنجایی که ببینی کسانی در راه آرمانهایت پیش تر رفته اند و ....
حسین ها را که می دیدیم حسودی مان می شد که هر بار بی بی بگوید اگر حسین مرا صدا زدی در کربلا تشنه لب شهید شد و اگر حسین خودت را می گویی خدا حفظش کند
یوسف به دنیا آمده در زندان را که می دیدیم حسودی مان می شد که چطور می شود فرشتگان خدا رااز استقامت متعجب کرد و به تحسین واداشت
و حالا این حسادت بیشتر شده ... در همین نزدیکی چند کلاس آن طرف تر .... ما به تو حسودی مان می شود ...ما حسودی مان می شود وقتی عزیز ترینت را بی سر در اربعین حسین فاطمه (ع ) تقدیم کردی و با چشمان سرخت گفتی سر خم می سلامت ....
ما به تو حسودی مان می شود که حتی 37 ساله هم نیستی ....حتی مثل زمان جنگ هم نیست که اغلب دوستانت را ببینی که یا همسرانشان شهید شده باشند یا اینکه در سنگر ها با شهادت دست و پنجه نرم کنند...
به تو حسودی مان می شود که حالا ..در این دوران ....بی بدیل ..طعم زینب بودن را چشیدی.....
و چه راست گفته اند که حسود هرگز نیاسود .... آسودن بی آرام حراممان باد
طرف بردند توی زمین با لباس حریف فوتبال بازی کنه ....کلی دوید گل زد ...بعد هم که دید شر میشه گفت وا مگه منو بده بودید به خودی ها گل بزنم ؟
پ ن پ اون لباس پوشیده بودی ببینی جنسش چطوره !!....
واقعا متاسفم یا ما رو ...فرض کردن یا ....
اشاره به یادداشت حسین علایی ۱۹ دی در روزنامه اطلاعات معلوم الحال ....