نظارت استصوابی

بسمه تعالی 

آقای خویینی‌ها  آقای پدر خوانده.... 

شروع نظارت استصوابی (و البته گندش را در آوردن) و آخر انتقاد به آن  

سردبیر چرخیده ۱۸۰ درجه روزنامه سلام در آن سالهای فعالیت تراکتور فرهنگی اصلاحات  

اینها را تقدیم به شما می نویسم :: 

بیانات ره‌بر در پاسخ به پرسش دانشجویان شریف 

 

آیا محروم شدن شهروندان از حقّ طبیعى انتخاب شدن به‏وسیله‏ى نظارت استصوابى، باعث بى‏اعتماد شدن مردم به پایه‏هاى نظام نمى‏شود؟

جواب من این است که نه، نمى‏شود؛ چون نظارت استصوابى یک قانون است و نبایستى کسى از عمل به قانون گله‏اى داشته باشد. این نظارت شوراى نگهبان، طبق قانون و متّکى به قانون اساسى است. پایه‏ها و ریشه‏هایش در قانون اساسى است و در قانون عادّى هم همان تأیید شده است و وجود دارد. این نظارت هم براى شهروندان عادّى و معمولى نیست؛ این براى آن است که یک آدم ناباب، یک آدم مضر و یک آدم بد، به این مرکزِ حسّاس وارد نشود. این نظارت استصوابى مخصوص مجلس که نیست؛ در مورد ریاست جمهورى هم هست. حالا شما ببینید یک آدم حرّافِ پشت‏هم‏اندازى که از خارج هم حمایت شود و پول فراوانى هم داشته باشد و خودش را به شکلهاى گوناگونى بیاراید و اینجا بیاید و کاندیدا شود و اکثریتى را هم ببرد و رئیس‏جمهور شود، تکلیف مملکت چه مى‏شود؟! نظارت استصوابى براى همین است که جلوِ آدم‏هایى که برطبق قوانین کشور، صلاحیت آمدن به این منصبِ حسّاس را ندارند چه مجلس، چه ریاست جمهورى و چه در بقیه‏ى جاهایى که این نظارت وجود دارد؛ مثل مجلس خبرگان و دیگر جاها گرفته شود و این‏ها نتوانند وارد این مراکز حساس شوند. نظارت استصوابى چیز خوبى است؛ چیز بدى نیست. آن‏هایى که انتقاد مى‏کنند و ایراد مى‏گیرند، ادّعایشان این است که شوراى نگهبان ردّ و قبولش بر اساس گرایشهاى سیاسى است. البته این واقعیت ندارد. خودِ آقایان شوراى نگهبان هم همیشه انکار کرده‏اند؛ بنده هم تا آنجا که از نزدیک شاهد کار آن‏ها بوده‏ام، چنین احساسى نکرده‏ام. حالا ممکن است کسى یک‏وقت یک جایى را درست نفهمد و غلط بفهمد که آن بحث دیگرى است؛ اما مبنا، مبناى قانونى است.