بزرگی کردید... بزرگی کردید که آمدید
بزرگمان کردید.... وقتی آمدید
خوش آمدید ....
دعا کنید برایمان ....
به حق تمام لحظه های باهم بودنمان ..
به حق تمام غروب های زیبای فاتحه خوانی شما...
به حق صبح های زود و خوراکی های نذریتان که تنها طعم مائده های بهشتی در زمین است ...
به حق صبح های دیرتر و کلاسی که خیلی دیر شده و فاتحه های هولکی ما ...
به حق اشک های بی دریغمان که شما علی اکبر ها را سینه خاک ببینیم و خودمان را محتاج و مسئوول ....به حق خداحافظی های سه شنبه جمکران رفتنمان ....
به حق نیمه شب های تازه رسیده از جنوووب که ناخداگاه باز دلمان بی تاب است که پابرهنه خدمتتان بیاییم ....
به حق بوی گلاب آمیخته با گل های بهار مزارتان ....
به حق حسرت گل های زیبایی که هربار در گلفروشی ها دیدیم و بی امان دلمان بی قرار شد که کاش ....
به حق هربار بالای پل حافظ و سلامی از دور...
نه ...نه به حق اینها ...که همه هیچند ...به حق راه سرخی که نشان دادید و از شر این زندگی حیوانی خلاص کردید...به حق لبخندهای امام روح الله که از استقامتتان برلبان آسمانی اش نشست ...و به حق همان مولایی که در زیارتتان می خوانیم شما انصار اویید ....و به حق همان بانو
دعا کنید ...ما هم بسازیم و در اوج بسوزیم ....همچون شما
آمدنتان مبارک ....
بسم ا..
ورودی های 87 دانشگاه مان ،
به یاد " عشق یعنی یه پلاک .. "
امسال انگار کارشناس شدیم ..یعنی که امسال چهارمین سال است که پنج اسفند را کنارمانید
برادری کردید
کارشناسمان کردید ..همین که هر بار می خواندیم : شهید گمنام فرزند روح الله
دیگر بی معنی میشد تمام نام ها و نشان ها .
بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم .
سلام
اینجایش را دوس داشتم :نیمه شب های تازه رسیده از جنوووب...
اینجای وبت را هم دوس ندارم ترجیح میدم اصلاحش کنی : //گویا سزاوار رویشیم//
حق یارت